Najpoważniejsze w skutkach wypadki z udziałem pieszych w miastach mają
miejsce przy przekraczaniu jezdni. Niestety dotyczy to także w dużej mierze
przejść dla pieszych, które nie gwarantują pieszym bezpieczeństwa. Winnymi
większości tego typu wypadków są kierowcy nieustępujący pierwszeństwa, nie
znaczy to jednak, że piesi nie mogą zapewnić sobie większego bezpieczeństwa,
przestrzegając kilku podstawowych zasad.
Po pierwsze należy zachować uważność. Jeśli zbliżając się do jezdni, pro-
wadzimy rozmowę z osobą idącą obok nas lub przez telefon, warto ją przerwać
i skupić się na naszym otoczeniu. Przechodząc przez jezdnię, należy zawsze
skierować wzrok w stronę, z której na danym pasie ruchu może nadje-
chać pojazd. Najlepiej jest nawiązać kontakt wzrokowy z kierowcą zbliżają-
cego się samochodu – ułatwia to zorientowanie się, czy nas widzi i czy zatrzy-
ma się przed przejściem.
Szczególnie niebezpieczne są przejścia bez sterowania sygnalizacją świetlną
prowadzące przez jezdnie o więcej niż jednym pasie ruchu w danym kierunku.
Często na jednym pasie kierowca zatrzymuje się, aby przepuścić pieszego, a na
sąsiednim inny kierowca nie ustępuje pierwszeństwa pieszemu. Są to sytuacje,
w których dochodzi do najcięższych w skutkach potrąceń, bardzo często śmier-
telnych. Dlatego zasada obserwowania pojazdu jadącego w naszym kierunku
na danym pasie ruchu nie dotyczy tylko czasu oczekiwania i momentu wejścia
na jezdnię, ale całego czasu jej przekraczania.
Drugą ważną zasadą jest zachowanie ostrożności. W razie jakichkolwiek
wątpliwości, czy sytuacja jest bezpieczna, powinniśmy maksymalnie ograni-
czać ryzyko. Na przykład, jeśli nie mamy pewności, czy nadjeżdżający pojazd jest w stanie się zatrzymać, nie wchodźmy na jezdnię, nawet gdy mamy pierw-
szeństwo. Zasada ostrożności wiąże się także z powstrzymaniem od zachowań,
które tworzą niepotrzebne zagrożenie. Chodzi tu na przykład o przebieganie na
przejściu dla pieszych lub dość częste w przypadku dzieci i młodzieży szkolnej
przepychanie się, ganianie się itp. – często w formie zabaw, żartów lub popisów.
Jezdnia i jej bezpośrednie sąsiedztwo w żadnym wypadku nie są miejscem na
tego rodzaju zachowania.
Wreszcie, trzecią zasadą jest widoczność. Piesi, podobnie jak rowerzyści,
osoby poruszające się na hulajnogach, rolkach itp., czyli generalnie osoby okre-
ślone w przepisach jako niechronieni uczestnicy ruchu, mogą znacząco pod-
nieść swoje bezpieczeństwo poprzez odpowiedni ubiór. Jasne, najlepiej jaskra-
we okrycie wierzchnie – np. kurtka, bluza, a w przypadku jego braku nawet
drobniejsze części ubioru jak czapka, chusta, szalik, czy rękawiczki kontrastu-
jące z pozostałymi elementami odzieży mogą zwiększyć naszą widoczność na
drodze po zmroku lub przy złych warunkach atmosferycznych. Mogą w tym pomóc także aplikacje odblaskowe – różnego rodzaju zaczepki, opaski itp., które
zawsze można przypiąć do plecaka, torby lub kurtki.
Kwestia widoczności pieszych jest szczególnie istotna poza obszarem zabu-
dowanym. O ile w miastach do wypadków z pieszymi dochodzi głównie przy
przekraczaniu jezdni, na terenach niezabudowanych, zwłaszcza tam gdzie
brakuje chodników i oświetlenia, częste są potrącenia osób poruszających się
wzdłuż drogi. Pamiętajmy, że zgodnie z prawem w terenie niezabudowa-
nym po zmroku mamy obowiązek posiadania elementów odblaskowych.
Wybierając się na spacer wzdłuż takiej drogi, warto jest zaopatrzyć się w spe-
cjalną kamizelkę odblaskową. Najlepiej jest także mieć przy sobie latarkę, która
oświetli nam drogę i sprawi, że będziemy jeszcze lepiej widoczni dla innych
uczestników ruchu.
Idąc wzdłuż drogi pozbawionej chodnika, powinniśmy zawsze poruszać się
poboczem lub skrajem jezdni po lewej stronie drogi. Mamy wtedy nadjeżdżają-
ce pojazdy naprzeciw siebie, co również zapewnia lepszą wzajemną widoczność.
